Hulp voor Ivo en Eline
Ik woon samen met mijn zoon Ivo. Hij is 35 jaar oud en heeft een beperking. Ik zorg alleen voor hem en heb zelf een tumor in het gezicht gehad, waardoor in nu vooral sneller moe ben. Ja, dat is zwaar. Maar je moet optimistisch blijven, hoop doet leven!
In eerste instantie kwam ik bij toeval op NLvoorelkaar. Ik wandelde vroeger elke week met een blinde mevrouw en wilde weer iets doen. Maar toen stopte Ivo met de opvang en kwam weer thuis wonen en was ik juist degene die hulp vroeg!
Wilgo was heel de middag bezig! Ontzettend fanatiek, was hij.
Voor van allerlei verschillende dingen heb ik hulp gevraagd en gekregen. Zo is Gerrie langsgekomen om de tuin vrij te maken van onkruid en de heg te knippen. Wilgo een hor helemaal op maat gemaakt voor ons. Hij was er heel de middag bezig! Ontzettend fanatiek, was hij.
En mijn gasstel stond scheef. Ja, dat kookt natuurlijk niet zo handig. Ik ben heel pragmatisch dus ik dacht: nou, dan zetten we er een paar tegels onder. Blijkt als de vrijwilliger langskomt, dat er gewoon pootjes onder zitten die je kunt instellen! Haha. Dat heeft hij toen gedaan en nu kan ik weer koken.
Alle hulp is zeer welkom. Zo komt Wilco nog een keer terug voor de tuin. Echt heel fijn.
Kun jij net als Eline ook wel wat hulp gebruiken? Plaats een hulpvraag of meld je aan.
Amy-sophie voor ouderen
Amy-sophie voor ouderen Hoe het begon... Amy-Sophie,18 jaar, besloot na het zien van een tv programma op zoek te gaan naar vrijwilligerswerk met oudere mensen in haar buurt via NLvoorelkaar.nl. Ze heeft drukke maanden achter de rug met het doen van eindexamen, sporten en een baantje als postbezorger. Toch zet ze zich al ruim een half jaar wekelijks in voor dementerende ouderen in een woonvoorziening bij haar om de hoek. "Ik zag op tv oudere mensen die best wel eenzaam waren en toen dacht ik in mijzelf waarom zou ik daar niks mee doen? Ik kan er in mijn vrije tijd best even heen gaan om een spelletje te doen." Ze meldde zich aan op NLvoorelkaar en binnen een week had ze een uitnodiging van Stichting Groenhuysen. Sindsdien gaat ze elke donderdagavond spelletjes doen met dementerende mensen. Daarnaast schrijft ze zich regelmatig in om te helpen bij extra activiteiten. "Zo organiseren we iedere keer iets leuks, bijvoorbeeld een beauty middag: haren kammen, nageltjes lakken en opmaken." Hoe gaat het nu? Het leeftijdsverschil met de ouderen is natuurlijk heel groot. Toch komt Amy-Sophie vaak thuis met het gevoel dat ze naar een kletsmiddag met vriendinnen is geweest. "Eerst ben ik het voor die mensen gaan doen, maar nu kijk ik er zelf ook naar uit. Ik had niet gedacht dat het zo leuk zou zijn! Aan het begin vonden klasgenoten het wel apart dat ik dit doe. Nu vertel ik iedere keer verhalen en staan ze er steeds positiever tegenover." Een begeleidster binnen de woonvoorziening heeft Amy-Sophie informatie meegegeven over verschillende vormen van dementie en hoe er mee om te gaan. Ze is gestart bij mensen die licht dementerend zijn. "Zo heb ik er mee om leren gaan. En stapje voor stapje mag ik meer gaan doen met de zwaarder dementerende mensen." Ik leer er veel van en het is leuk! Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal